Bugün bundan tam on yıl önce Türkiye’de yaşarken ve ülkeden göç etmeme beş yıl kalmış olduğundan habersiz bir haldeyken yazdığım cümlelere denk geldim.
Noktasına virgülüne dokunmadan aynen paylaşmak istiyorum.
***
Hayatın ilerleyişi kariyerimizdeki basamaklarla ölçülen bir şey olmamalı.
Daha fazla para kazanmaya başlayınca, daha lüks eşyalara sahip olmak mıdır hayatta ilerliyor olmak?
Hayatın devinimi, senin ondan ne koparabildiğinle doğru orantılı değil midir aslında?
Sen ondan ne kadar faydalanmak istiyorsan, o sana o kadar hareket sunar.
Metalaştırıp tarif etmemi beklemeyin benden hayatı. Hayat işte… Geldiği gibi derler ya… Öyle düşünün. İçine ne koyabiliyorsanız, o kadardır hayatınız.
Merak ettiğim çok şey var. Tadını merak ettiğim yemekler, kokusunu merak ettiğim çiçekler, nasıl öpüştüğünü; nasıl seviştiğini merak ettiğim kadınlar, nasıl estiğini merak ettiğim rüzgârlar, nasıl baktığını merak ettiğim insanlar ve bir sürü başka şey daha…
Bir ömre kaç yenilik sığar?
Belki de gün saymak benimkisi biraz… Bir şey olacak ve beni götürecek, biliyorum. Bir şey benim gitmeme sebep olacak. Son bir şey daha olacak ve ben gideceğim.
O sonsuz bilinmeyenli dünyaya her açıdan bakmaya çalışan gece mavisinin ardında bir yıldız olurum belki. Ve belki pembe yıldızımı da bulurum eğer benimle gelmemişse…
Ayağımı bastığım toprağa bağlayan her ne varsa söküp atmak için tüm bekleyişim.
Özgür olmadığımı bana hatırlatan her ne varsa kesip atmak için tüm uğraşım.
Basit bir gelirle, basit bir hayat yaşayarak daha mutlu olmanın yolları nereden geçiyorsa oralara gitmek istiyorum artık…
Rasyonel düşüncenin gereklerine bir süre hizmet ettikten sonra uzun vadede huzuru yakalamak amacıyla kendimi özgürleştirme yoluna gitmek, şu an için en büyük hayalim. Maddi olarak gerekli koşulları sağladıktan sonra gitmek ve dönmemek üzere yeni bir hayata yepyeni bir yerde ve tamamen yeni insanlarla başlamak kulağa çok çılgınca gelse de benim hayalim hep bu amaca hizmet etmek olacak gibi gözüküyor.
Hayatımı ne kadar kendi ellerimde tutuyor hissiyle yaşarsam o kadar mutlu olacak biriyim. Her ne sıkıntı çekilmesi gerekiyorsa çeker ve sonunda o hayalini gördüğüm günlerden birinde bir yazı daha yazarken bulurum kendimi, biliyorum.
